ในโลกนี้ ทุกคนช่างน่าสงสาร ต่างก็เกลียดทุกข์ ปรารถนาความสุขทั้งสิ้น เกิดมาแล้วต่างก็ต้องตาย จะตายอย่างไรก็ไม่รู้ จะตายทรมาน หรือตายสงบ ก็ไม่รู้ จะตายเมื่อไรก็ไม่รู้ แต่ชะตาเดียวกันกับเราทั้งสิ้น คือ ตายทุกคน ถ้าเขาได้ศึกษาพระธรรม เขาจะดำเนินชีวิตด้วยดีมีความสุขใจ ตายแล้วก็ไปดี ถ้าไม่ได้ศึกษา ไม่เชื่อถือ ชีวิตก็มีทุกข์ใจ ไม่ว่าทรัพย์สิน จะมากมายเพียงใด ตายแล้วก็เอาไปไม่ได้ ไปสู่ที่ไม่ดี อาจเป็นเปรต สัตว์ แม้แต่สัตว์นรก น่าสงสารทั้งนั้น ทั้งคนดี คนชั่ว เกิดมาแล้วช่างน่าสงสาร
เหมือนสัตว์อยู่ในเข่งรอเดินทางไปโรงฆ่าสัตว์ ทุกคน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น